Powiększenie węzłów chłonnych najczęściej ma charakter odczynowy na różnego rodzaju stany zapalne. Może być jednak również objawem niektórych chorób nowotworowych, przede wszystkim choroby Hodgkina lub nieziarniczych chłoniaków złośliwych. Najczęściej powiększeniu ulegają węzły szyjne, pachwinowe, czasami pachowe. Szczególnie podejrzane jest powiększenie węzłów chłonnych nadobojczykowych. Węzły są zazwyczaj twarde, niebolesne, często tworzą pakiety. Ważne są również objawy towarzyszące powiększeniu węzłów chłonnych, takie jak podwyższenie temperatury ciała, utrata masy ciała, poty nocne, świąd skóry, suchy, męczący kaszel. W przypadku powiększenia węzłów chłonnych w obrębie jamy brzusznej pierwszym objawem mogą być silne bóle brzucha, czasami imitujące nawet ostre zapalenie wyrostka robaczkowego.
W przypadku powiększonych węzłów chłonnych śródpiersiowych (niedostępnych badaniu zewnętrznemu) u dziecka utrzymuje się uporczywy kaszel, trwający często kilka tygodni pomimo prób leczenia.
Zawsze należy zgłosić się do swojego lekarza pediatry/rodzinnego
który podejmie decyzję o dalszym postępowaniu lub
skierowaniu do specjalisty onkologa/hematologa dziecięcego.
