Twórcą psychoonkologii jest dr Jimmie Holland, kierująca Katedrą Psychiatrii i Nauk Behawioralnych Centrum Onkologicznego im. Sloan-Kettering w Nowym Jorku. Uważa ona, że psychoonkologia to interdyscyplinarna podspecjalizacja onkologii, która zajmuje się reakcjami emocjonalnymi pacjentów w różnych stadiach choroby nowotworowej, reakcjami emocjonalnymi rodzin chorego oraz zajmującego się chorym personelu medycznego. Oddziaływania w ramach opieki psychoonkologicznej pozwalają i wpływają na poprawę jakości życia chorych i ich rodzin. Opieka, wiedza i umiejętności z zakresu psychoonkologii powinny mieć zastosowanie w trakcie leczenia każdego pacjenta. Dostępne dziś rodzaje opieki wykorzystujące wiedzę psychoonkologiczną służą pomocą chorym w zależności od etapu leczenia. Główne formy pomocy to psychoedukacja, wsparcie, modyfikowanie postaw, obalenie mitów związanych z chorobą nowotworową oraz wykorzystywanie metod i technik stosowanych w psychoterapii. Niektórzy pacjenci i ich rodziny poddają się też własnej psychoterapii. Psychoonkologia jest dziedziną medycyny, która w ostatnim okresie liczy się coraz bardziej w leczeniu chorób nowotworowych. Jest to ten obszar medycyny, na który zwraca się coraz większą uwagę, co prowadzi do jego rozwoju. Pomoc pacjentom i wsparcie dla ich rodzin w sytuacji leczenia choroby, leczenia nawrotu choroby, ale również w okresie rekonwalescencji i utrzymania zdrowia, to główne zadania realizowane przez psychoonkologię.
Problematykę badawczą psychoonkologii można ująć w trzy grupy:
M.S.