Guz Wilmsa

Guz Wilmsa jest nowotworem złośliwym nerki i występuje u 6 – 7% wszystkich dzieci z nowotworami. Częstszy jest u dzieci poniżej 7 r.ż. Najlepsze wyniki leczenia w guzie Wilmsa osiąga się wówczas, kiedy rozpoznanie jest postawione wcześnie, zanim dojdzie do rozsiewu nowotworu w postaci przerzutów.

 

Jakie są objawy?

  • Guz w obrębie jamy brzusznej i/lub ból jamy brzusznej
  • Wymioty i nudności
  • Zaparcia
  • Utrata łaknienia
  • Częste gorączki nieznanego pochodzenia
  • Poty nocne
  • Nieprawidłowy kolor moczu albo obecność krwi w moczu
  • Złe samopoczucie

 

U dziecka mogą występować niektóre, albo wszystkie spośród tych objawów. Są one wynikiem obecności nowotworu nerki. Guz może być czasami wyczuwalny w obrębie jamy brzusznej, ale może być trudny do wykrycia palpacyjnie, ponieważ może wzrastać na tylnej ścianie nerek do wnętrza jamy brzusznej. Czasami występujące objawy są rozpoznawane jako infekcja w obrębie przewodu pokarmowego i w związku z tym podejmowane jest tylko leczenie objawowe. Trzeba jednak pamiętać, że jeśli powyższe objawy utrzymują się przez szereg dni powinno to być przedmiotem troski i należy skontaktować się z lekarzem pediatrą.

 

Jakie wykonuje się badania?

Zazwyczaj rozpoznanie guza Wilmsa jest możliwe wówczas, kiedy guz osiąga dość duże rozmiary. Mimo tego w większości przypadków nie dochodzi jeszcze do powstania przerzutów.

 

Badania laboratoryjne obejmują:

  • Morfologię krwi, badania elektrolitów oraz pewnych związków biochemicznych krwi
  • Badania moczu
  • Badania obrazowe, ultrasonografia jamy ustnej, tomografia komputerowa, magnetyczny rezonans jądrowy, zdjęcie radiologiczne klatki piersiowej

 

Na czym polega leczenie?

W leczeniu stosuje się zazwyczaj 4 cykle leczenia chemicznego, a następnie zabieg operacyjny, który najczęściej wiąże się z koniecznością usunięcia chorej nerki. Po zabiegu operacyjnym i zagojeniu się rany kontynuowana jest chemioterapia tzw. pooperacyjna, której intensywność i długość jest uzależniona od wyniku badania histopatologicznego usuniętego guza. W przypadku stadium I i II jest mniej intensywna, natomiast w III i IV stadium i przy niekorzystnej histologii jest bardziej intensywna i trwa dłużej. W tych przypadkach jest również konieczność przeprowadzenia radioterapii.

Przy odpowiednio wczesnym rozpoznaniu i zachowaniu wszystkich warunków określanych we współczesnych programach terapeutycznych jest możliwe wyleczenie ok. 90% dzieci z guzem Wilmsa. Wyniki można więc określić jako bardzo dobre.

 

J.R.K.